ناگفته‌هایی شنیدنی از زندگی و مسابقات ویلهلم اشتاینیتز

ویلهلم اشتاینیتز (1836-1900)

اشتاینیتز قوی‌ترین بازیکن نسل جدید شطرنج بود که آغاز عصر کلاسیک شطرنج را مشخص می‌کند (با یک استثنا: پل مورفی بدون شک در طول دوران کوتاه شطرنجش قوی‌ترین بود؛ اما مورفی برای مدت کوتاهی بازی کرد که معمولاً با آغاز عصر کلاسیک مرتبط دانسته نمی‌شود). اشتاینیتز در پراگ چکسلواکی بزرگ شد اما در جوانی به وین اتریش نقل مکان کرد. رؤیای اولیه وی، روزنامه نگاری بود اما وقتی مسابقات قهرمانی وین را در 62-1861 برد، بیشتر انرژی‌اش را صرف شطرنج کرد. وی در تورنمنت بین‌المللی لندن در 1862 بازی کرده و به مقام ششم رسید. این موفقیت وی را برای پیگیری شطرنج حرفه‌ای متقاعد کرده و وی در لندن ساکن شد. در طول 10 سال بعدی نتایج وی بهتر شدند و تا 1872 وی به عنوان قوی‌ترین شطرنج‌باز شناخته شد.

با این حال، همچنان هیچ عنوان قهرمانی جهانی وجود نداشت. آنچه برای کسب این عنوان موردنیاز بود یک مبارزه رسمی با کسی بود که عموماً به‌عنوان بهترین شطرنج‌باز جهان شناخته می‌شد.

چنین مبارزه‌ای در 1883 از طرف یوهان زوکرتورت متولد لهستان (1888-1842) و کسی که اخیراً تورنمنت بین‌المللی لندن را در همان سال برده بود، تحقق یافت. مسابقه‌ای بین دو بازیکن ترتیب یافت، جائیکه اولین بازیکنی که به 10 پیروزی می‌رسید برنده می‌شد. هر دو شطرنج‌باز توافق کردند که برنده می‌تواند خود را قهرمان جهان بنامد و جامعه شطرنج هم این ادعا را به رسمیت شناخت.

اشتاینیتز در 1883 به ایالات متحده نقل مکان کرد (و نهایتاً شهروند آمریکا شد)، بنابراین مسابقه در نیویورک، سنت لوییس، و نئو اورلئان برگزار شد. این مسابقه در 1886 انجام گرفته و اشتاینیتز آن را با نتیجه 10 برد، 5 تساوی و 5 باخت به پیروزی رسید و اولین قهرمان رسمی شطرنج جهان شد.

ادامه دارد…